40 jaar Beta dag
- Details
- Gepubliceerd: dinsdag 04 september 2012 20:59
Tekst Joke Corbee | Foto's Henk Corbee
Zondag 26 augustus 2012 heeft de Lancia-club een rit door westelijke West-Friesland georganiseerd, ter ere van 40 jaar het model Beta. Er waren 19 auto’s (waarvan 12 van het jarige model) en 37 mensen die meededen. Het weer liet te wensen over, maar toch er was ook zon tussen de buien door.
De start was bij Scuderia, waar ook een Beta stond. De eigenaren van Scuderia onderhouden en restaureren auto’s, maar alleen van de italiaanse merken. Als het een beetje meezit, kun je er over een poosje oldtimers huren. Er was koffie met West-Friese lekkernijen. Iedereen kreeg een boekje met de rit erin beschreven en een tas vol folders over de bezienswaardigheden, waar de rit langs ging.
De eerste bezienswaardigheid was een Beta, (ook toevallig). Die stond naast het praalgraf van een zeker Reinoud van Brederode. Daarna kon je een watermolen van binnen bekijken. Gelukkig dat die molens er zijn, anders hadden we de Beta rit met bootjes moeten doen.
De oude auto’s in het autounion museum in Bergen waren prachtig en als we dhr. Geerts mogen geloven, dan hadden die auto’s heel wat meegemaakt.
Omdat het af en toe regende, waren alleen de stoere mensen naar het strand geweest. De weg er naar toe, was prachtig, dwars door de duinen. Het moet daar in de herfst ook mooi zijn met de vegetatie in herfsttooi. In Schagen was van alles te beleven, musea, zoals automuseum schagen, markt en voldoende horeca om lekker te lunchen. In Kolhorn waren de dames van het turfmuseum nieuwsgierig waar we vandaan kwamen. Toen we zeiden dat we met de Lancia-club een rit deden zeiden ze dat ze al heel veel Lancia-kevers hadden gezien vandaag. Dat hebben we zo maar gelaten.
De dag eindigde in The Irish Cottage. Daar hebben we heerlijk gegeten en zijn we weer wat wijzer geworden van de mensheid. U begrijpt dat ik geen namen noem. Zo heeft een man een sprookjeshuwelijk, als hij thuis komt zit er een heks op hem te wachten. Iemand gaat haar memoires schrijven en ik ga dat boek echt kopen. Ze gaat beschrijven hoe ze haar vriendje heeft ontmoet en dat is echt de moeite waard. En een familie met een hond heeft alle restjes van het buffet in een doggy-bag mee naar huis genomen. Ik hoop dat het een grote hond is, want een kleintje kan er wel een week van eten en zo lang blijft dat eten nou ook weer niet goed. Een van de organisatoren ging na het toetje meteen weg (het toetje was niet de gebruikelijke westfriese karnemelkse gortepap, maar evengoed erg lekker) Die man ging honden van andere mensen uitlaten. Er was namelijk een heleboel te doen in de provincie en de hond moet toch ook weleens een plas. Er waren mensen die jeugdherinneringen hebben opgehaald aan de tourtocht. Die hebben gewoond in de Beemster of waren vroeger op vakantie in Bergen geweest.
Dut alles hew ik opskreven in un opskroifboekie met een pen van de sponsor HEIWO. Nou moet ik alles nog overtypen (de webmaster ziet me ankomme met 8 veltjes aan boide kanten beskreven) Ut werd erg laat, dus dat typen doe’k murrege wel. Ut was een bar gezellige dag, maar ik was behoorlijk loof worren, dus ut briltje of, even douchen, een zoen voor mijn vrijer en lekker sleipen. Murrege weer een dag.
Een trots westfries moidje