Zomerrit 2022 - LCD/LCN Treffen Bocholt

Details

Gepubliceerd: dinsdag 28 juni 2022 07:53

Tekst & foto's: Elise Molenaar

Vrijdag 24 juni

De aankomst in Hotel Residenz in Bocholt was vele malen prettiger dan de reis ernaar toe: op de deelnemers na die dichtbij woonden of heel vroeg waren vertrokken. Onderweg had menigeen in de vrijdagmiddag files gestaan, ook in Duitsland.

Maar het leed is gauw vergeten als je de parkeerplaats oprijdt en de rijen schitterende Lancia’s ziet. Snel de koffers naar de kamer gebracht en lekker naar buiten: auto’s bekijken en een aperitief in de tuin, waar er al een aantal Nederlandse en Duitse leden zaten.

De Lancia Club Deutschland E.V. (LCD) is met ongeveer 250 leden de grootste van drie Duitse Lancia clubs. De andere clubs richten zich meer op bepaalde typen (Lancia Fulvia & Flavia Interessengemeinschaft) of op meer recentere Lancia’s (Lancia Interessengemeinschaft / Lancia IG). Het is dus niet zo vreemd dat sommigen lid zijn van meerdere clubs.

De deelnemersverhoudingen waren perfect: 50% van de ongeveer 40 auto’s kwamen uit Duitsland en 50% uit Nederland. Het mengen ging opvallend goed mede door de belangstelling in elkaar en natuurlijk elkaars Lancia’s.

Het diner-buffet was goed verzorgd, voorgerecht, hoofdgerecht en dessert voor het kiezen. Daarna … wederom naar de tuin voor een afzakkertje.

Zaterdag 25 juni

Uitslapen was er niet bij, maar dat is ook geen probleem, de eetzaal zat al snel vol om 8:15 en er moest zelfs uitgeweken worden naar de tuin om een tafeltje te vinden. Angela liep rond met tie-wraps om het rallyschild “Grenzenlos – Grenzeloos” vast te kunnen maken.

Na het ontbijt werd snel doorgelopen naar het mooie zonnige parkeerterrein voor het hotel. De secretaris van de LCD Jens Völksen, werd daar gefeliciteerd met zijn verjaardag. Hoe heerlijk was het om in groepjes bij elkaars Lancia nog even nieuwtjes uit te wisselen en het rallyschild vast te maken. En dan, bij het horen starten van de eerste Lancia’s, even opkijken of het inderdaad de Lancia is die je in gedachten had. Veel vrolijke gezichten bij zo’n Lanciarit start. Joop van Veldhuizen zorgde naast zijn andere organisatorische werkzaamheden ook voor het veilig de weg op draaien van al dit moois. We hadden 72 km aan bolletjes en pijltjes voor de boeg tot de lunch locatie: Hotel Restaurant “Ruimzicht” in Zeddam.

Een mooie route, zonder wegopbrekingen! Niet geteld hoe vaak we de grens zijn gepasseerd, het zou een goede vraag geweest zijn. Aan het landschap herken je het land niet. In dit gebied zijn de grenzen vaker verlegd: in 1949 grondgebied naar Nederland en 1963 weer terug naar Duitsland (Elten, Tuddern en Suderwick).

Alles leek gesmeerd te lopen totdat ... Henk van Sijtveld door de koppeling van zijn Flavia Coupé trapte. Kabel gebroken. Een leger deelnemers hielp mee de auto verder naar de kant te duwen. Henk en Riekie bleven er laconiek onder: “kan gebeuren”. Henk acteerde bijna geroutineerd in deze situatie: een geel hesje aantrekken en vervolgens de veiligheidsdriehoek opzoeken en plaatsen (later bleek die niet precies op de juiste afstand te staan volgens de “gründliche” Duitse politie). Hoeveel Lancia’s er ook stopten, niemand had een koppelingskabel bij zich.

De ADAC werd gebeld en er bleef niets anders over dan te wachten. Ook veel andere weggebruikers bleken hun diensten aangeboden te hebben, maar met wachten kun je nou eenmaal niet geholpen worden. Na twee uur werd auto vervoerd naar een bij de LCN bekend adres: Leo Arendse in Duiven.

Na de lunch, waar ons vochtgehalte weer op peil gebracht werd met een heerlijke soep, en broodjes, was het maar een kort stukje rijden (13 km) naar het DRU Industriepark in Ulft. En daar verschenen ook Henk en Riekie weer, deze keer in een donkerblauwe Lybra die ze te leen hadden gekregen uit Duiven.

De DRU fabriek, ontstaan uit een voormalige ijzermolen gebouwd in 1754 (een hoogoven met een door een watermolen aangedreven blaasbalg) is na transformatie tot een smeltoven en ijzergieterij doorgegaan tot 1973. Vanaf 2009 is de fabriek omgebouwd tot een complex waar wonen, werken en cultuur zijn samengebracht, alsmede een centrum voor innovatie en techniek: De DRU Cultuurfabriek.

In drie groepen werden we door gidsen over het terrein en door de gebouwen geleid. De gidsen waren oud werknemers vaak uit een familie met een lange band met de fabriek. De producten van toen herinneren velen van ons zich, zoals de terracotta kleurige geëmailleerde gietijzeren braadpannen en ovenschalen, en de wit geëmailleerde badkuipen. Ook het maakproces van de producten werd uitgelegd. Het was vaak zeer zwaar werk en veel ervaring (b.v. bij emailleren) was nodig om een goed product te kunnen maken.

Na deze uitgebreide rondleiding viel de thee/koffie met 'wat erbij' in goede aarde. Er werd geanimeerd na-gediscussieerd.

 De laatste 26 km brachten sommigen even in de verleiding om Google Maps te volgen i.p.v. het routeboek naar het hotel-restaurant. Het was echter te leuk om niet nog even de omgeving alle aandacht te geven, dus bolletjes, pijltjes en hard gerekend (dagtellers zijn geen Tripmasters). De tijd was goed ingeschat: voldoende om even om te kleden en te borrelen. Het aperitief werd aangeboden door de LCN, aansluitend een Italiaans diner buffet, met o.a. pasta bereid in een grote Parmezaanse kaas en Saltimbocca, heerlijk.

Na het dessert werd de organisatie bedankt voor al het werk. Robin Nieboer gaf Angela Verschoor, Joop van Veldhuizen en Christian Döhle (voorzitter LCD) een fles wijn. Daarna was de enthousiaste Christian aan de beurt. Hij bood Angela en Joop een doos aan met ingrediënten voor een heerlijke Italiaanse maaltijd en twee zeer fraaie Pininfarina pennen. Ook werd Stephan Lucht bedankt voor zijn rol in het regelen van deze design pennen. De Duitse club zette ook de partners van de organisatoren, Sabine Dorgelo en José van Veldhuizen, in de bloemen. Tenslotte sprak Christian de hoop uit dat dit zeer geslaagde gezamenlijke “Treffen” in de toekomst wordt voortgezet.

Hierna verdween bijna iedereen weer richting tuin. De gezelligheid ging door tot bedtijd, voor de één iets vroeger voor de ander laat. ’s Nachts regende en onweerde het.

Zondag 26 juni

Zondagochtend, weer bijtijds uit de veren, en rustig aan het uitgebreid ontbijt. Ook natuurlijk even kijken of de convertibles droog waren gebleven. Daarna werd het een handenschudden, c.q. zwaaien naar mededeelnemers en (nieuwe) vrienden. Op de parkeerplaats werd nog even een zekering vervangen van Marguerite’s Flaminia GT Touring. Hotel Residenz was een voortreffelijke plaats voor dit evenement.

 Een groep van ongeveer 10 man besloot Bocholt centrum nog even te verkennen om de benen wat te strekken voor de terugtocht. Op een zondagochtend bleek daar weinig leven in de brouwerij, maar er werd gelukkig toch nog een gezellig terras gevonden voor een caffè. Tenslotte terug naar de parkeerplaats van het hotel en toen, toen was het toch echt over….

Voor meer foto's: LCN Facebook